We zijn zo gewend woorden te geven aan hoe we ons bewegen
door de dag, op het werk, thuis, als we onderweg, bij familie of vrienden zijn
Met woorden kun je de dingen benoemen en dan vooral hetgeen waar je je bewust van bent. En soms praten we uit gewoonte en zeggen we eigenlijk niets nieuws maar herhalen we onszelf.
Hoe anders als je gaat tekenen zonder taal.
Door je hand te volgen verdwijnt dat wat om je heen is en kom je in je eigen stille binnenruimte.
Wanneer je je verbindt met een thema zal je dus ook tekenen waar jij in relatie tot dit onderwerp bent. Al tekenend kun je tot inzichten komen die je verder brengen. En dat kan zijn een volgende beweging of acceptatie van hoe het is.
Al tekenend voel je vrijwel direct waar je vastloopt of blokkeert. Waar de weerstand begint. En juist daar moet je zijn. Je zou het een actieve vorm van meditatie kunnen noemen.
Als je werk af is kun je het duiden en kan het betekenis krijgen. Voor jezelf. Het is een heel persoonlijk proces.
In mijn workshops is tekenervaring niet nodig. Ik geloof erin dat iedereen een creatieve kant heeft. Zolang je maar loslaat hoe het eruit moet komen te zien. Het is een andere ingang naar binnen. En ook gewoon een kwestie van doen.
Een creatief proces dat zich vrij kan ontvouwen is het mooiste wat er is.
Uit: Tekenen met je rechterbrein kun je leren - Marianne Snoek